แอชตัน ดิบบ์ (Rev. Ashton Dibb) บาทหลวงนักวิชาการด้านทมิฬ

บาทหลวง แอชตัน ดิบบ์ เป็นบุตรคนที่สามของ เอ็มมานูเอล ดิบบ์ (Emmanuel Dibb) เกิดเมื่อปีพ.ศ. 2372 ที่เมืองฮัล ตอนเหนือของอังกฤษ ต่อมาในปีพ.ศ. 2394 ได้เข้าเรียนใน ‘วิทยาลัยผู้เผยแพร่ศาสนาของโบสถ์’(Church Missionary College) และได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้ช่วยบาทหลวงดูแลโบสถ์โดยบิชอปแห่งลอนดอนในปี พ.ศ. 2397 ท่านเดินทางสู่เมืองติรุเนลเวลิ ประเทศอินเดียเมื่อปีพ.ศ. 2398 และได้รับการอุปสมบทเป็นนักบวชโดยบิชอปแห่งมาดราสในปีพ.ศ. 2399

บาทหลวง แอชตัน ดิบบ์ แต่งงานครั้งแรกกับ อลิซ วิคตอเรีย (Alice Victoria) ซึ่งได้ถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2402 ที่เมืองปาลายัมกอตเต ต่อมาจึงได้แต่งงานเป็นครั้งที่สองกับบุตรสาวของบาทหลวง จอห์น โทมัส (John Thomas) แห่งหมู่บ้านเมกะนันนะปุรัมนามว่า แมรี่ เจน โทมัส (Mary Jane Thomas) และได้ประจำที่อำเภอติรุเนลเวลิ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2399-2419 โดยย้ายไปประจำตามหมู่บ้านต่างๆ เช่น ปาลายัมกอตเต เมกะนันนะปุรัม ซาดานากุลัม อศิรวะเดปุรัม จนภายหลังได้รับแต่งตั้งเป็นผู้จัดการประจำอำเภอ และเลขานุการของสภาจังหวัด (ท่านกลับไปประจำที่โบส์เมืองฮัล(hull infirmary) อังกฤษ ช่วงเวลาสั้นๆ ระหว่าง พ.ศ.2412-2414)

บาทหลวง แอชตัน ดิบบ์ เป็นนักวิชาการผู้เชี่ยวชาญด้านทมิฬและเป็นผู้รวบรวมคำสอนทางศาสนา โดยวิธีถาม-ตอบ ของชาวทมิฬ อีกทั้งยังเป็นผู้รวบรวมเรื่องเกี่ยวกับชาวทมิฬหลายๆ เรื่องอีกด้วย คำสอนทางศาสนาโดยวิธีถาม-ตอบนี้บาทหลวง แอชตัน ดิบบ์ ได้ทำการแปลและตีพิมพ์เป็นภาษาทมิฬในปีพ.ศ. 2405 ชื่อว่า ‘เส้นทางสายเก่า’ (The Old Path) ซึ่งยังคงได้รับการตีพิมพ์อย่างต่อเนื่องจนถึงทุกวันนี้ ด้วยเหตุที่ท่านมีความรู้ด้านศาสนศาสตร์ขั้นสูง จึงได้เป็นสมาชิกของคณะกรรมการชำระพระคัมภีร์ไบเบิลภาษาทมิฬ และหนังสือบทสวดภาษาทมิฬ[i] ท่านไม่ได้มีเพียงความเก่งกล้าทางด้านวิชาการเท่านั้น แต่ยังเป็นผู้ที่มีความจริงใจและทุ่มเทให้กับศาสนาอย่างแท้จริง จากรายงานการประชุมหมอสอนศาสนาแถบอินเดียตอนใต้และซีลอน ในปี พ.ศ.2422 ได้กล่าวชัดแจ้งถึงการทำงานโดยไม่เห็นแก่ตนเองของท่านว่า

“ช่วงสามปีสุดท้ายในชีวิตของบาทหลวงแอชตัน ดิบบ์ ท่านได้อุทิศให้กับการฝึกฝนนักบวชสำหรับคณะสงฆ์ท้องถิ่น ท่านมีความพยายามอย่างมาก ที่จะชนะปัญหาต่างๆ ในการที่จะทำให้คริสตจักรท้องถิ่นสามารถดูแลตนเองได้ ท่านได้ทุ่มเทและให้ความภักดีกับงานต่างๆ ของ ‘สมาคมผู้เผยแพร่ศาสนาของโบสถ์’ เพื่อให้สำเร็จลุล่วง และใช้ชีวิตดังคติพจน์ของหมอศาสนาที่ว่า “สิ่งเดียวนี้ที่ฉันทำ”

บาทหลวง แอชตัน ดิบบ์ เดินทางกลับประเทศอังกฤษขณะป่วยหนักในปีพ.ศ. 2419 หลังจากใช้ชีวิตอยู่ที่อินเดียนานถึง 21 ปี ท่านถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2419 ที่โรงแรมแรดลีย์(Radley Hotel) เมืองเซาท์แธมตันหลังจากเดินทางถึงประเทศอังกฤษได้เพียงสองวันและก่อนที่บุตรชายคนสุดท้องนามว่า วิลเลียม เรจินัลด์ ( William Reginald) ถือกำเนิดเพียงสามวัน ทิ้งมรดกไว้ให้ครอบครัวในส่วนที่เป็นตัวเงิน 1,500 ปอนด์ ซึ่งเป็นเงินที่มากพอดูในสมัยนั้น[ii]

บาทหลวง แอชตัน ดิบบ์ และ แมรี่ เจน มีบุตรด้วยกันหกคน ดังที่ระบุไปแล้วในหัวข้อ ‘บรรพบุรุษจากอังกฤษ’ ลูกชายคนสุดท้องของครอบครัวนี้คือ วิลเลียม เรจินัลด์ ดิบบ์ ซึ่งเกิดหลังบิดาเสียชีวิตเพียงสามวัน บุคคลท่านนี้ต่อมา ได้เข้ามาเป็นนายห้างป่าไม้ในล้านนาของสยามเป็นเวลาร่วมสิบหกปี และเป็นต้นสกุลดิบบ์ในสยาม ก่อนอาสาสมัครเข้าร่วมรบในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งจนเสียชีวิต รายละเอียดประวัติชีวิตที่โลดโผนของท่านผู้นี้ จะได้นำไปกล่าวถึงในหัวข้อต่อไป

[i] Vehicles of Grace and Hope: Welsh Missionaries in India 1800-1970.

[ii] http://archive.org/stream/churchinmadrasbe03penn/churchinmadrasbe03penn_djvu.txt

http://calmview.bham.ac.uk/Record.aspx?src=CalmView.Catalog&id=XCMS%2FB%2FOMS%2FI2%2F+C+O%2F17-270%2F83;

google book ‘The old path, Ashton Dibb